Spokojny obraz, który przenosi widza w żywy świat marzeń, gdzie natura i fantazja ożywają w symfonii kolorów. Delikatne wzgórza rozciągają się po szerokiej łące, gdy wysokie drzewa górują nad nimi, ich pnie splecione są wiciami porostów. Rzeka przepływa przez środek, mieniąc się w słońcu, podczas gdy smoki unoszą się wysoko, rzucając długie cienie na miękką trawę poniżej. W oddali, góry stają się widoczne, ich szczyty owiane są mglistymi chmurami. Po krętej ścieżce podąża pojedyncza postać, pogrążona w myślach, podążająca za wezwaniem dzikiej przyrody.
